اگر به کتب اهل سنت مراجعه کنید می بینید که آنجا نیز به برتری حضرت علی (ع) معترفند ولی چرا باز هم بر عقاید باطل خود اصرار می ورزند؟در اینجا مطلبی را آورده ایم که به دلایل مختلف برتری حضرت اشاره دارد.امید است که باعث رهنمون شود.

شیخ مفید رحمة الله عليه در کتاب اختصاص ص 94 می فرماید احمد بن حسن گفت: حديث كرد براى ما عبد العظيم بن عبد اللَّه حسنى گفت هارون الرّشيد لعنه اللَّه به جعفر بن يحيى برمكى گفت دوست دارم مناظره اهل كلام را بطورى كه مرا نبينند بشنوم كه هر چه ميخواهند بى‏پرده و تقيّه بآن استدلال كنند پس جعفر دستور داد علماء مناظره در خانه او حاضر شوند و هارون هم در جايى نشست كه سخن آنها را مى‏شنيد و او را نمى‏ديدند پس جمع شدند و منتظر شدند، تا هشام بن حكم بيايد و هشام وارد شد در حالى كه پيراهن كوتاهى بر تن داشت و شلوارى كه تا نصف ساق پاى او بود و به همه سلام كرد و براى جعفر تشخّص و امتيازى قائل نشد. پس يك نفر از آنها گفت چرا على عليه السّلام را بر ابو بكر ترجيح و تفضيل دهيد و حال آنكه خداوند ميفرمايد: (ثانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُما فِي الْغارِ إِذْ يَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا)(سوره توبه: دوّمى از آن دو نفر كه در غار بودند وقتى كه به رفيقش (ابوبکر) ميگفت محزون مباش خدا با ماست.) هشام گفت: بگو آيا حزن و غصّه ابو بكر در اين موقع براى رضاى خدا بود يا نه؟ آن شخص ساكت شد. هشام گفت اگر پندارى براى رضاى خدا بوده پس چرا پيامبر خدا او را منع فرمود (لا تَحْزَنْ) آيا از اطاعت و رضاى خدا او را نهى فرمود. و اگر گمان كنى كه براى خود بود بدون رضاى خدا، پس چرا افتخار كنى بچيزى كه براى رضاى خدا نبوده و البته ميدانى كه خداوند تبارك و تعالى چه فرموده وقتى گفت (فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلى‏ رَسُولِهِ وَ عَلَى- الْمُؤْمِنِينَ) يعنى (در سوره فتح نزول سكينه بر پيامبر و بر مؤمنين فرمود) ولى در اينجا گفت (فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ) يعنى فقط بر پيامبرش نزول سكينه نمود و بر ابى بكر نكرد چون مؤمن نبود. 1- و لكن شما خودتان گفته‏ايد و باور داريد و عموم اهل سنّت هم گفتند كه بهشت مشتاق چهار نفر است 1- على 2- مقداد 3- عمّار 4- ابى ذر غفارى. پس مى‏بينيم كه صاحب ما على عليه السّلام داخل در اين چهار نفر است و ابو بكر شما نيست. پس صاحب ما بر صاحب شما از اين جهت فضيلت و برترى دارد. 2- شما خودتان گفتيد و عموم اهل سنّت هم گفتند و ما هم مى‏گوييم كه مدافعين از اسلام (در عهد رسول خدا در جنگ احد) چهار نفرند 1 على ابى ابى طالب 2 زبير بن عوام 3 ابو دجّانه انصارى 4 سلمان فارسى پس مى‏بينيم كه صاحب ما در اين چهار نفر داخل است ولى ابو بكر صاحب شما نيست. پس صاحب ما بر صاحب شما ترجيح و برترى از اين جهت دارد. 3- و شما گفتيد و ما هم گفتيم و همه مردم هم گفته‏اند كه قرّاء (اوّليه) چهار نفرند 1- على بن ابى طالب (ع) 2- عبد اللَّه بن مسعود 3- ابىّ بن كعب 4- زيد بن ثابت. پس مى‏بينيم كه صاحب ما در اينها داخل و صاحب شما نيست. پس صاحب ما على عليه السّلام فضيلت بر صاحب شما دارد. 4- شما گفتيد و ما هم گفتيم و همه مردم هم ميگويند كه مطهّرون و پاكان از آسمان چهار نفرند: 1- على بن ابى طالب 2- فاطمه 3- حسن 4- حسين عليهم السّلام. پس مى‏بينيم كه صاحب ما داخل در اين چهار نفر است در اين فضيلت ولى صاحب شما ابو بكر نيست. پس ما از اين جهت صاحب خود را بر صاحب شما تفضيل و ترجيح داديم. 5- شما گفتيد و ما هم گفتيم و عامّه مردم هم ميگويند (إِنَّ الْأَبْرارَ) (سوره مبارکه انسان) چهار نفرند 1 على بن ابى طالب 2- فاطمه 3 حسن 4 حسين. پس ميبينم كه صاحب ما داخل است در اين گروه ابرار و صاحب شما ابو بكر نيست. پس ما صاحب خود را بر صاحب شما از اين جهت فضيلت و برترى ميدهيم 6- شما گفتيد، و ما هم مى‏گوييم و عامّه مسلمين هم ميگويند، كه شهيدان چهار نفرند 1- علىّ بن ابى طالب 2- جعفر بن ابى طالب 3- حمزة بن عبد المطّلب 4- عبيدة بن حارث بن عبد المطّلب. پس ميبينم كه صاحب ما على داخل در اين گروه شهيدانست و صاحب شما ابو بكر نيست. پس ما صاحب خود على عليه السّلام را از اين جهت بر صاحب شما تفضيل ميدهيم. پس هارون در غضب شد و پرده‏ را حركت داد. جعفر دستور داد فورا مردم خارج شوند چون احساس خطر كرد. پس مردم با بيم و هراس بيرون رفتند و هارون وارد مجلس شد و گفت بخدا تصميم گرفتم او را بكشم، و بعد بآتش بسوزانم. --